Hoiii, dit is het 4e deel van het verhaal, en zo als beloofd kwam het nu wat sneller online als deel 3. Veel leesplezier! Lees ook deel 1, deel 2, en deel 3.
Geschrokken keek ik mijn ouders aan. Dit kan toch niet waar zijn?! Wat als hij ook van Sinqua zou komen dan had hij mijn gedachten kunnen horen als ik op hol sloeg, wat nogal vaak gebeurde tijdens zijn lessen. Oh boy dit kan nooit goed aflopen. “Sin, meneer Aal komt van Neptunus,” zei mijn moeder en keek me met zo’n doe-niets-doms-blik aan, vond ik nogal irritant. “Dat klopt, ik kom van Neptunus. Jammer genoeg heb ik niet net zo als jullie krachten op aarde, dat komt door de zon,” vertelde meneer Aal super serieus, alsof mij dat wat boeit. Mijn moeder lachte: “Sin wist jij dat Neptunus nogal ver weg staat van de zon?” Ik knikte, zo dom ben ik ook weer niet. “Is het dan niet gek dat meneer Aal zo goed tegen de zon kan?” Mijn moeder liep naar meneer Aal toe en pakte zijn hand vast deed zijn horloge af. Wat er toen gebeurde is echt gewoon onmogelijk te beschrijven. De huid van meneer Aal werd ineens lijkbleek, zijn haar gitzwart, al zijn onderkinnen verdwenen en hij werd graatmager en toen hij begon te lachen had hij enorme hoektanden. “BENT U EEN VAMPIER?!” Schreeuwde ik uit, ja wat had ik anders moeten zeggen? Mijn ouders en meneer de vampier Aal lachte nog harder mee: “Zo noemen sommige mensen op aarde het, gelukkig is het mij samen met een paar andere gelukt om van ons bestaan een legende te maken waar tegenwoordig niemand meer in geloofd, zo zijn we veilig.” Ik ging even zitten, dit moest ik even verwerken. Meneer Aal die blijkbaar negen nep onderkinnen heeft en een vampier is of een Neptunusser of hoe je mensen van Neptunus ook noemt is. Oh boy, maar wacht vampiers drinken bloed!
Femmerzz 